Προηγουμένως, οι άνθρωποι ήταν προληπτικοί, αν κάποιος ανέλαβε να φορέσει ένα κοστούμι ή φόρεμα θανάτου, ήταν μόνο για χάρη της εκτέλεσης ενός μαγικού τελετουργικού ή μιας θεατρικής παράστασης. Οι σύγχρονοι άνθρωποι είναι λιγότερο επιρρεπείς σε δεισιδαιμονίες και κάποιος δεν πιστεύει καθόλου στην ύπαρξη του πνευματικού κόσμου (που δεν απαλλάσσει από την ευθύνη), οπότε οι άνθρωποι δεν φοβούνται να ντυθούν με κοστούμια και φορέματα που μοιάζουν με θάνατο.
Ένας από τους πρώτους σχεδιαστές που έπαιξαν με τον θάνατο ήταν Έλσα Σκιαπαρέλη, δημιούργησε ένα από τα πρώτα φορέματα θανάτου. Η ιδέα για το σχέδιο ανήκε στον Salvador Dali.
Αυτό ήταν το 1938, τότε τέτοια φορέματα μπορούσαν να φορεθούν μόνο στο καρναβάλι, και σήμερα, για μερικούς, τα ρούχα του θανάτου είναι αποδεκτά για καθημερινή χρήση. Για παράδειγμα, τα γοτθικά κορίτσια θα φορέσουν ευτυχώς ένα τέτοιο φόρεμα.