Μαντεία στα Θεοφάνεια και το ποίημα "Σβετλάνα"

Το ποίημα "Svetlana" δημοσιεύτηκε για πρώτη φορά στο περιοδικό "Vestnik Evropy", το 1813. με τον υπότιτλο: «Αλ. Ενα. Ω ... ουρλιάξτε ». Giftταν ένα γαμήλιο δώρο στην A.A. Protasova, η οποία ήταν αδελφή του αγαπημένου κοριτσιού του ποιητή, Mashenka Protasova.

Η μπαλάντα αφηγείται την ιστορία ενός κοριτσιού που βλέπει μια τύχη που βλέπει ένα φοβερό όνειρο μπροστά από έναν καθρέφτη, αλλά αυτό είναι μόνο ένα όνειρο, αλλά στην πραγματικότητα ευτυχία, μια συνάντηση με ένα αγαπημένο πρόσωπο, ένας γάμος - το χτύπημα των κουδουνιών .. Και οι ευχές του συγγραφέα της μπαλάντας, ευγενικής και ειλικρινούς, που προέρχονται από τα βάθη της καρδιάς της. Τι καλύτερο να πω και να ευχηθώ στο κορίτσι πριν από το γάμο, φυσικά, ευτυχία, την οποία ονειρευόταν περισσότερες από μία φορές.

Γίνε, δημιουργός, το εξώφυλλό της!
Καμία πληγή θλίψης
Ούτε μια σκιά μιας στιγμής θλίψης
Ας μην την αγγίξει ...

Να είναι όλη της η ζωή φωτεινή
Να είστε χαρούμενοι, όπως ήταν,
Μέρες της φίλης της.

Η ποιητική Σβετλάνα έγινε αμέσως τόσο κατανοητή και κοντά σε όλους που άρχισε να ζει τη δική της ζωή, μαντεμένη από τον ποιητή - τη ζωή μιας γοητευτικής κοριτσίστικης εικόνας που δημιουργήθηκε από έναν λαϊκό χαρακτήρα. Η Σβετλάνα, αναρωτημένη για το αρραβωνιασμένο της, είναι η εικόνα ενός κοριτσιού που περιμένει και ελπίζει για ευτυχία.

Ένα ασυνήθιστο όνομα για εκείνη την εποχή - Svetlana, V.A. Ο Ζουκόφσκι δανείστηκε από το ειδύλλιο του Βοστόκοφ, αλλά στην πραγματική ζωή αυτό το όνομα δεν υπήρχε ακόμη (εμφανίστηκε αργότερα, μετά την επανάσταση). Η Σβετλάνα είναι ένα όνομα που προσωποποιεί το φως και είναι αρκετά κοντά στη λέξη "Χριστούγεννα".

Περνώντας στο θέμα της περιγραφής της τύχης των Θεοφανείων, ο Ζουκόφσκι έκανε τη μπαλάντα πραγματικά ρωσική. Οι γραμμές από αυτό έγιναν επιγράμματα, συμπεριλήφθηκε στο "Εκπαιδευτικό βιβλίο για τη ρωσική λογοτεχνία". Η μπαλάντα διαμόρφωσε ακόμη και ανάμεσα στην ευγενή κοινωνία ένα συγκεκριμένο μοντέλο για τον εορτασμό των Χριστουγέννων. Μπορούμε να πούμε ότι η «Σβετλάνα» έγινε το πολυτιμότερο λογοτεχνικό εύρημα του Ζουκόφσκι.

Ο Karl Bryullov έφτασε στη Μόσχα την παραμονή των Χριστουγέννων. Η μαντεία των Χριστουγέννων στη Ρωσία ήταν ευρέως διαδεδομένη. Και ίσως, έχοντας δει μια τέτοια καθημερινή σκηνή μαντείας, την οποία ο V.A. Ο Ζουκόφσκι αναβίωσε με το ποιητικό του συναίσθημα, ήθελε διπλά να απαθανατίσει μια νεαρή Ρωσίδα, μάντισσα μπροστά σε έναν καθρέφτη.

Στην αντανάκλαση του καθρέφτη βλέπουμε ένα κορίτσι με ένα ελαφρώς φοβισμένο βλέμμα, στο οποίο λάμπει η ελπίδα για ευτυχία. Προσελκύει με την αγνότητα και τον αυθορμητισμό της.

Το "Svetlana" προκάλεσε ζωηρή ανταπόκριση στη Μόσχα. Αφήστε το να απεικονίσει ένα κορίτσι, πιθανότατα αγροτικής καταγωγής, αλλά η εικόνα της βρήκε μια ζωντανή ανταπόκριση σε κάθε ρωσική ψυχή. Η Svetlana Bryullova είναι ένα άγγιγμα τρυφερότητας και απλότητας, αυθορμητισμού και ειλικρίνειας.

Στη μπαλάντα V.A. Ο πίνακας Zhukovsky και K. Bryullov στην εικόνα ενός Ρώσου κοριτσιού, το αμείωτο φως της πατρίδας, που λάμπει σε κάθε Ρώσο.

Δημιουργώντας μια εικόνα εμπνευσμένη από ένα ποίημα του V.A.Zhukovsky, ο Bryullov απεικόνισε τη Σβετλάνα με ρωσική λαϊκή φορεσιά, καθισμένη μπροστά από έναν καθρέφτη. Νύχτα, ένα αμυδρό κερί καίει λίγο, ένα νεαρό κορίτσι με ένα κοκόσνικ και ένα sundress κάθεται δίπλα στον καθρέφτη.

Εδώ στο φωτεινό δωμάτιο είναι στρωμένο το τραπέζι
Λευκό σάβανο?
Και σε εκείνο το τραπέζι στέκεται
Καθρέφτης με κερί ...

Εδώ είναι μια ομορφιά.
Κάθεται στον καθρέφτη.
Με μυστική δειλία αυτή
Κοιτάζει στον καθρέφτη.
Είναι σκοτεινό στον καθρέφτη. περίπου
Νεκρική σιωπή;
Κερί με τρεμάμενη φωτιά
Λίγη λάμψη ...

Με ελπίδα, η Σβετλάνα κοιτάζει στα μυστηριώδη βάθη, επειδή έχει ακούσει πολλές φορές φοβερές ιστορίες για τη μαντεία των Χριστουγέννων ...

Η ντροπαλότητα της διεγείρει το στήθος,
Είναι τρομακτικό να κοιτάζει πίσω,
Ο φόβος θόλωσε τα μάτια ...

... Αδύναμα το κερί σιγοκαίει,
Θα ρίξει ένα τρεμάμενο φως
Τότε θα εκλειφθεί ξανά ...
Όλα βρίσκονται σε έναν βαθύ, νεκρό ύπνο,
Τρομερή σιωπή ...

Στη μπαλάντα του Ζουκόφσκι, το κορίτσι αποκοιμιέται μπροστά από έναν καθρέφτη και βλέπει ένα φοβερό όνειρο, το οποίο, όπως της φαίνεται, προμηνύει μια πικρή μοίρα.

"Α! Ένα φοβερό, τρομερό όνειρο!
Δεν μεταδίδει καλά -
Πικρή μοίρα?

Αλλά το πρωί, ξυπνώντας, όλα γίνονται διαφορετικά - τη συναντά αρραβωνιασμένη στο κατώφλι, ...

Τι είναι δικό σου, Σβετλάνα, όνειρο,
Μάντης μαρτύρων;
Φίλος μαζί σου. είναι ακόμα ο ίδιος ...

... Η ίδια αγάπη στα μάτια του,
Αυτά είναι ευχάριστα στα μάτια.
Αυτά στα γλυκά χείλη
Όμορφες συζητήσεις.
Άνοιξε, ναός του Θεού.
Πετάς στον παράδεισο
Πιστοί όρκοι ...

Και σαν για την κατασκευή νέων κοριτσιών V.A. Ο Ζουκόφσκι λέει ότι τα όνειρα είναι μόνο όνειρα και, ως επί το πλείστον, τα όνειρα είναι ψεύτικα, όπως η μαντεία, που δεν μπορεί να προβλέψει την αλήθεια, αλλά πρέπει να πιστέψετε στον Θεό, που είναι ο δημιουργός και το κάλυμμα, και η ατυχία θα φαίνεται μόνο ένα φοβερό όνειρο.

Ω! δεν ξέρω αυτά τα φοβερά όνειρα
Εσύ, Σβετλάνα μου ...
Γίνε, δημιουργός, το εξώφυλλό της!
Καμία πληγή θλίψης
Ούτε μια σκιά μιας στιγμής θλίψης
Ας μην την αγγίξει ...

Εδώ είναι οι μπαλάντες μου:
«Ο καλύτερός μας φίλος σε αυτή τη ζωή
Πίστη στην Πρόνοια.
Ο νόμος του οικοδόμου είναι καλός:
Εδώ η ατυχία είναι ένα ψεύτικο όνειρο.
Η ευτυχία ξυπνάει ».

Οι κριτικοί λογοτεχνίας απένειμαν στον V.A.Zhukovsky τον τίτλο του τραγουδιστή της Svetlana και ο Karl Bryullov έγινε ο δεύτερος τραγουδιστής.