Το βελούδο ήταν σύμβολο ευημερίας, συνέχειας, θαυμασμού. Το όνομά του προέρχεται από τη γερμανική λέξη Barchent. Οι πρώτοι που εκτίμησαν την ομορφιά του βελούδου ήταν οι κάτοικοι της χερσονήσου Απεννίν, στη συνέχεια οι Γάλλοι ευγενείς, ακολουθούμενοι από τους Βρετανούς και τους Ρώσους.